Szlakiem wodospadów do Chaty Zamkowskiego w słowackich Tatrach Wysokich

Wędrówka do schroniska Chaty Zamkowskiego, może być kolejną propozycją, by uciec od zgiełku w górach. O tym jak tam dotrzeć, przeczytacie poniżej.

Schronisko Zamkowskiego (Zamkovského chata) znajduję się po słowackiej stronie Tatr w Dolinie Małej Zimnej Wody. Choć atrakcji na szlaku nie brakuje, to w porównaniu np. do Zielonego Stawu Kieżmarskiego (Zelené pleso), który znajduję się po drugiej stronie Łomnicy, szlak do Chaty nie jest aż tak spektakularny. Być może dlatego, mimo ładnej pogody, nie był zatłoczony, a sama wędrówka bardzo przyjemna.

Proponowane szlaki

Jak każde schronisko, również i to, skupia wokół siebie bardzo dużo szlaków, dlatego propozycji, by tutaj dotrzeć nie brakuje. Poniżej, krótki opis 3 opcji do wyboru (tylko dojście do schroniska). O tym dlaczego wspominam w tym przypadku tylko o dojściu, dowiecie się w Ciekawostkach.

1.Pierwsza z propozycji, to start zielonym szlakiem z miejscowości: Starý Smokovec oraz kontunuacja czerwonym do samego schroniska z Hrebienoka.

Starý Smokovec – Hrebienok – Zamkovského chata

Czas wejścia: 2h
Dystans: 5km.

2. Druga opcja, to wejście żółtym szlakiem, który przy rozwidleniu Nad Dlhým vodospademi łączy się z szlakiem zielonym. Następnie można kontynuować właśnie szlakiem zielonym, aż do samego schroniska.

Na szlaku będziecie mieli okazję podziwiać piękne kaskady wodospadów.

Tatranská Lesná – Nad Dlhým vodospadem – Zamkovského chata

Czas wejścia: 2:45h
Dystans: 6,5km

3. Trzecia opcja, która byłaby również najbardziej widokową trasą, zaczyna w Tatrzańskiej Łomnicy od zielonego szlaku. Od punktu o nazwie Štart, aż do rozwidlenia Pri Skalnatej chate, przechodzi się pod kolejką, która zmierza na niższą stację poprowadzoną na Łomnicę. Na Štart można również wjechać kolejką. Na rozwidleniu Pri Skalnatej chate, należy wybrać czerwony szlak, który nas zaprowadzi do schroniska.

Tatranská Lomnica – Štart – Pri Skalnatej chate – Zamkovského chata

Czas wejścia: 3:30h (bez wjazdu kolejką)
Dystans: 8,3km.

Przez Hrebienok do Schroniska Zamkowskiego

Może po tych krótkich opisach, zdecydujecie się na któryś szlak. Jeżeli nie, to opowiem Wam więcej o wędrówce, który obrałam z kilkoma bonusami.

Na swoją wersję wycieczki wybrałam pierwszą z propozycji, czyli start z miejscowości Starý Smokovec. Stamtąd ruszyłam w stronę Hrebienoka. Prowadzi tam zielony szlak, który zajmuję ok. 45 minut marszu. Co ciekawe, te nieco ponad 2 km można pokonać również kolejką, która kosztuje ok. 11 euro (link do szczegółowych informacji, znajdziecie w ciekawostkach poniżej.

Po dotarciu do Hrebienoka, ruszyłam dalej czerwonym szlakiem, który nie jest szczególnie wymagający. By dojść do kolejnego punktu, czyli do rozwidlenia Nad Rainerovou chatou, trzeba poświęcić około 20 minut. Nie ma tu dużych podejść, na tym odcinku to jedynie 110 metrów. Dlatego, często można tu spotkać rodziny maszerujące z dziećmi. Przy rozwidleniu, gdyby była potrzeba albo chęć, można niebieskim szlakiem podejść (2 minuty marszu) do najstarszego schronu turystycznego w Tatrach! Mowa o Rejnerowej chacie, która powstała w 1856 roku.

Ja zahaczyłam o chatę, a stamtąd obrałam zielony szlak i przez Rázcestie pod Húpačkami zmierzałam do Chaty Zamkowskiego.

Od rozwidlenia do schroniska dzieli mnie już tylko 50 minut i niecałe 2 km. Po drodze mijałam Staroleśny Potok (Veľký Studený potok) oraz dwa wodospady: Olbrzymi (Obrovský) oraz Ľad v Slnečnej zákrute. Przy tym drugim jest charakterystyczny nawrót na trasie i ostatnie 20 minut marszu do celu.

Mimo, że szlak naprawdę nie jest trudny, to byłam nieco zdziwiona, bo przy samej Chacie nie spotkałam ogromnych tłumów. Owszem sporo ludzi odpoczywało na zewnątrz jak i w środku, ale daleko temu widokowi do tłumów nad naszym Morskim Okiem. Samo schronisko jest czynne cały rok, oferując wyżywienie oraz nocleg.

*

Po krótkim odpoczynku czas wracać. Część szlaku mi się pokryła, bo musiałam wrócić się do Rejnerowej chaty. Stamtąd ruszyłam zielonym, a następnie żółtym szlakiem, by przez kilometr podziwiać Vodopády Studeného potoka, czyli Wodospady Zimnej Wody. Tworzy je grupa czterech innych: Malý (Mały), Skrytý (Skryty), Veľký (Wielki) oraz Dlhý (Długi) vodopád.

Największe wrażenie zrobiły na mnie Wodospad Wielki oraz Długi. To Długiego trzeba podejść żółtym szlakiem, gdyż jest on położony najniżej z nich wszystkich. Zza barierki można podziwiać kaskadę mniejszych wodospadów oraz charakterystyczną rynnę, którą woda pięknie wyryła, drążąc i żłobiąc skałę.

Do Wodospadu Wielkiego znów musiałam się nieco wrócić w górę szlaku, ponieważ znajduje się na wysokości około 1240 m, przy rozdrożu trzech szlaków turystycznych. Co ciekawe, według Wikipedii, właśnie ten Wodospad był jednym z pierwszych w Tatrach, który był odwiedzany w celach turystycznych. Odwiedzali go kuracjusze ze Starego Smokowca. To również Oni rozsławili Wodospady Zimnej Wody i właśnie dzięki Nim, dzisiaj i ja mogłam dotrzeć na szlak wodospadów i zobaczyć je na własne oczy.

Przy Wielkim Wodospadzie odbija niebieski szlak, którym przetrawersowałam niemal całe zbocze, na którym króluje Łomnica. Jej widok towarzyszył mi aż do Tatrańskiej Łomnicy i przedzierał się przez zalesiony fragment szlaku.

Niebieskim szlakiem, zejście zajmuję około 1,5 godziny, a do przejścia jest prawie 6 km.

Cała trasa to wyniosła 14 km, a przejście jej zajmuje około 4,5 godziny (bez przerw).

Ciekawostki i przydatne informacje

Co warto wiedzieć o tej części słowackiej Tatr?

Stary Smokowiec (Starý Smokovec) to stolica zimowego szaleństwa w słowackich Tatrach. Dlatego nie tylko w okresie letnim warto tu zajrzeć, ale z całą pewnością fani zimowego puchu, znajdą tu wiele atrakcji dla siebie.

A jak narty to i kolejki góskie! Cennik oraz informacje o kolejkach linowych, jeżeli chcecie np. wjechać na Hrebienok, albo zaplanować wycieczkę na Łomnicę, możecie szukać na stronie internetowej Vysokie Tatry

Wyżej pisałam, że podaje przejście tylko w jedną stronę. A teraz krótko o tym dlaczego. Jeżeli planujecie przejście np. z Starego Smokovca do Tatranskiej Lomnicy i boicie się, że trzeba będzie wrócić z buta np. po samochód, to z pomocą przychodzi Elektriczka, czyli słowacka kolejka po Tatrach! Myślę, że jest to odpowiednik naszych busów kursujących w Tatrach. Kolejka kursuję od Popradu aż do Szczyrbskiego Jeziora. Dokładny rozkład jazdy oraz ceny za bilety znalazłam na Portalu Tatrzańskim.

A na sam koniec, czy wiecie, że Stary Smokowiec po za tym, że był najstarszą osadą tatrzańską, to był również pierwszym uzdrowiskiem w Tatrach Wysokich, w którym leczono wodami mineralnymi?

No właśnie! A to zapewne tylko czubek góry ciekawostek o tym rejonie Tatr. Czuję, że z pewnością tu wrócę by zaczerpnąć wiedzy, nacieszyć oczy widokami, a może nawet pokusić się o trudniejsze szlaki.